Çok sevmeyeceksin kardeşim bu dünyada hep az seven olacaksın hep kaçan

olacaksın ki kovalayanın olsun. Sevmeyeceksin yürekten dilde olacak sevgin

sadece. Yalanlar söyleyeceksin aldatacaksın üzeceksin belki o zaman

sevilirsin. Kolunda başkası aklında başkası olacak kimseyi ömrünle bir

tutmayacaksın bu hayatta bencil olacaksın. Kimseyi mutlu etmek için

çırpınmayacaksın. Ağlamayacaksın geceler boyunca kimse için. Ölümü göze

almayacaksın. Her şeyin yapmayacaksın kimseyi umursamayacaksın senin için

ağlayan gözleri. Düşene el uzatmayacaksın yanlış yapanın yanlışını

örtmeyeceksin. Üzülmemek için üzeceksin belki o zaman değer görürsün.

Kimseye hak ettiğinden fazla değer vermeyeceksin önemliymiş gibi

davranmayacaksın. Hiçe sayacaksın sevgiyi aşkı vefayı belki o zaman değerli

bir insan olursun belki o zaman sevilirsin deli gibi…

Kimseyi kendinden fazla sevmeyeceksin kardeşim seversen böyle olursun işte

eninde sonunda sende isyan edersin bir vefasız yüzünden sevmelere aşka ve

hayata.Sende küsersin bir vefasız yüzünden yüreğine…

Bir değer bilmez yüzünden yakarsın yüreğini ateşlerde,Ağlarsın kuytu köşelerde.

Efkarını gömmeye çalışırsın bira şişelerine yada rakı kadehlerine mezen yalnızlık olur.

Sen isyanlardayken böylesine yüreğin yangın yeri iken unutamazken onun

gözlerini o yeni aşkları ile gününü gün eder bir yerlerde. Ne hatırlar güzel

günlerinizi nede onun için yaptıklarını. Çok sevmişsin değer vermişsin ne fark

eder o çoktan unutmuştur seni.

O yüzden sevildiğini bilmeden ölümüne sevmeyeceksin…

Sonra çok sevende sen olursun ölende sen…